Heden, 16 oktober 2009, is onze wereldreis in Jordanie begonnen.
Gisteren waren we weliswaar al in Amman aangekomen (Amman International Airport is zo klein dat je er de weg beslist niet kunt kwijtraken) maar vandaag gingen we dan voor het eerst echt op stap, van Amman in de huurauto naar Jerash.
Omdat het vandaag eigenlijk zondag is in Jordanie is er weinig verkeer op de weg en alles gaat heel gemakkelijk. Ik had gezworen dat ze hier links zouden rijden maar dat is verschrikkelijk onverstandig nu is gebleken dat ze hier gewoon rechts rijden.
Jerash is ongeveer net zo oud als de weg naar Rome of zo.
Dat kun je goed zien aan alles wat daar vanuit de oudheid van is overgebleven:
- triomfbogen waarvan een grote van Hadrianus (wordt, lijkt het, gerestaureerd),
- 2 theaters die bijna ongeschonden de tijd zijn doorgekomen,
- "straten" en een groot plein met pilaren aan beide resp. aan alle zijden,
- allerlei tempels die door de byzantijnen vervolgens zijn omgetoverd in kerken,
- een museumpje met aardewerk, glaswerk, mozaieken, bronzen overblijselen van wapens, etc.
Even pauze nemen.
Het is vandaag vrijdag dus islamitische zondag dus wordt er van alle minaretten in de buurt van alles geschreeuwd en gezongen, dus...........vlug even mijn tapijtje uitgerold en " Allah U-Akbahr" in de richting van Mekka geroepen.
Zo, dat is ook weer gebeurd en nu verder met mijn verhaal.
Er is ook een Hippodrome en daarin deden ze met drie romeinse strijdwagens wie het eerst bij de finish was. Een van de drie heeft gewonnen. Doen ze elke dag twee keer.
Het was bloedheet en we hebben naast veel wandelen (de oude stad Jerash is behoorlijk groot, zie de plattegrond in een vorig bericht) en veel water gedronken.
Tussen de oudheden hebben we een lekker kippetje gegeten met van alles er bij. Het was goed te pruimen en voorlopig hadden we geen honger........ to nu dan, nu ik aan het schrijven ben.
Zo direct gaan we een pizza bestellen; dat kan hier ook.
Na Jerash gingen we naar het noordwesten. Daar ligt een kasteel bij de plaats Aljun.
Saladin heeft daar tot driemaal toe Richard Leeuwenhart (geen familie) tegen gehouden en, guess what, gisteravond, toen we hier aankwamen stond de TV aan en watvoor film was er op kanaal " MAX" ?? Richard Leeuwenhart verliest van Saladin.
Kennelijk zijn ze hier gek op hun geschiedenis.
Bij het kasteel konden we niet komen (opgebroken weg) dus volsta ik verder met 1 foto.
Al deze foto's van dit bericht heb ik op het internet gevonden.
Er is hier geen WiFi dus dan maar met de foto's van anderen.
Een volgende keer maar weer echte eigen foto's, hoop ik.
Hardstikke schön zeg :-)
BeantwoordenVerwijderen