Petra in Jordanie

Het hoofddoel van dit onderdeel van onze reis in Jordanie is Petra.
Gisteren en vandaag hebben we de beroemde bouwsels in Petra bekeken. Hoewel het bloedheet was (en is) zijn we twee keer wezen kijken, in verschillende kleurstellingen van 's-morgens en 's-middags (ziet het er ineens toch anders uit) net als de Taj Mahal in Agra.
Dat betekent veel lopen en klimmen maar het is wel heel erg de moeite waard.
Het is eigenlijk een combinatie van "Indiana Jones and the Last Crusade" en "Pirates of the Caribbean".
Kan ik nu niet goed uitleggen want we hebben even geen foto's (nu in een internet cafe waar we geen foto's kunnen opladen) maar zodra we wel foto's kunnen opladen dan begrijpt de lezer(es) wel waar het om gaat.
In ieder geval een wereldwonder, de eerste grote tempel in Petra, iets van 40 meter breed en even hoog.
Je weet niet wat je ziet en dan te bedenken dat de vele tempels, theaters, tombes, forten, etc. allemaal zo'n 2000 a 1600 jaar geleden zijn uitgehakt in de rotsen.
De irrigatiekanalen van 2000 jaar geleden zijn voor een groot deel nog intact.

We doen dit allemaal op een jordaanse (arabische) computer en het is een wonder dat dit allemaal werkt. Je moet wel van rechts naar links moeilijke dingen doen en de computer is wel een beetje oud, maar ja, who gives a shit. Het werkt zowaar.

We zitten in een appartement aan de rand van Petra, op een heuvel eigenlijk (Petra ligt in een soort vallei) en hebben een prachtig uitzicht over de stad. 's-Avonds is het uitzicht ook prachtig door alle lichtjes in de stad.
Een goed adres: Chez Seta.
Mohamed (hij schrijft het met een "m") vraagt elke keer waarmee hij ons kan helpen.

Overdag om de twee a drie uur gaan de luidsprekers van de moskeeen (weer geen trema's vandaag) op "hard" en dat met z'n allen doorelkaar. 's-Morgens om 6 uur (of misschien nog wel vroeger) begint het feest al.
Wel wennen maar wij hebben weer kerkklokken in Nederland en die maken ook lawaai.

We drinken zo'n drie liter water per dag en hoeven niet veel te plassen.
Het eten is OK. We hebben al twee avonden lekker gegeten en vanavond vond ik zowaar een (lauw) biertje voor maar (omgerekend) 7 Euris.
Mika zou het hier leuk vinden want ze hebben een soort pannekoeken als brood.

We maken onze eigen lunch en dat kost dan omgerekend 3 Euris.

Zo, dit was het weer even.
Morgen gaan we de echte woestijn in (Wadi Rum = wereldbekend in Jordanie) en daar is hoogstwaarschijnlijk geen internet, maar we zullen zien.
Wifi lijkt hier onbekend maar je ziet hier wel (weer heel iets anders) veel vrouwen in het zwart met Niqaab (of zo); een spleetje voor de ogen om te kunnen zien en verder zie je helemaal niets; het kunnen net zo goed mannen zijn maar die lopen liever in een lange witte jurk met een theedoek op hun hoofd.

Qua souvernirs is het hier ongeveer hetzelfde als in India: spiegeltjes, kralen, shawls, tapijten, T-shirts, potjes en pannetjes en alle shit die ze in Taiwan en China samen kunnen verzinnen.

Gelukkig kunnen we niets kopen omdat we het niet mee kunnen nemen.

We zijn nog niet ziek (wonderen bestaan nog).

Zo direct de koffers pakken voor morgen, morgen betalen en dan op naar Wadi Rum (heeft niets met alcohol te maken, vrees ik).

Weer groenten uit een zonovergoten Petra.